Gdybym nawet zaczęła podróżować dzisiaj, bez przerwy, do końca życia, nigdy nie zdołałabym zobaczyć i poznać wszystkiego, co bym chciała. To i tak byłaby tylko maleńka część świata. Pięknego świata!
Życie jest zbyt krótkie, aby robić rzeczy, których się nienawidzi.
Jest zbyt krótkie, aby biernie spoglądać na nie, odkładając marzenia na później.
To później może nigdy już nie mieć szansy się pojawić. Rutyna i monotonia bierze zbyt często górę.
Dlaczego ludzie są tacy odizolowani, dlaczego nie potrafią dzielić się szczęście, nawet jeśli je mają? Nie doceniają go. Ja też. Przecież też jestem Homo Sapiens. Przecież też urodziłam się z defektem polskości. Przecież zmienić utarte "normy" jest cholernie ciężko. Przecież nie mamy wpływu na ogół. Możemy jedynie mieć wpływ na to, co dzieje się w naszych umysłach. To nauka. Znacznie cenniejsza od każdej innej.
Trzeba szukać. Trzeba dążyć do tego, co chce się zrobić ze swoim życiem. Na prawdę reinkarnacja może nie istnieć, a Nieba nie ma.. Choć chciałabym w nie wierzyć.
Try.
